จ้าของหอศิลป์ Low Sok Leng เคยเป็นนักบัญชี ตลอดชีวิตของเธอเธอมีความสุขกับงานที่มั่นคงและชีวิตที่สุขสบาย เธอไม่มีแรงบันดาลใจด้านศิลปะ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเลือกกรอบอย่างไรให้เหมาะกับภาพวาดอย่างไรก็ตาม เมื่อปีที่แล้ว หญิงวัย 46 ปีคนนี้ได้ทุ่มเงินเก็บออมจำนวนมากเพื่อเปิดหอศิลป์ ARTualize คณิตศาสตร์แทบจะไม่เพิ่มขึ้น ในปีแรกเพียงปีเดียว เธอจ่ายเงิน 70,000 ดอลลาร์สิงคโปร์เป็นค่าเช่าและจัดกรอบภาพวาด และเธอก็ไม่ได้จ่ายเงินเดือนให้ตัวเองตั้งแต่นั้นมา
“พ่อของฉันไม่ได้ใช้สีดำในภาพวาดของ
เขาเพราะเขาเชื่อว่าชีวิตนั้นยากพออยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องการแสดงความงามและความสุขในงานศิลปะของเขาเท่านั้น” Low Sok Leng เจ้าของหอศิลป์กล่าว (ภาพ: แอนนี่ ตัน)
แต่การเปลี่ยนแปลงชีวิตของโลว์ไม่เคยถูกขับเคลื่อนด้วยเงิน มันถูกขับเคลื่อนด้วยความรักของลูกสาวที่มีต่อพ่อที่เป็นศิลปินผู้ล่วงลับ ซึ่งได้มอบมรดกภาพวาดกว่าพันภาพให้เธอ เรื่องราวความรักที่หาดูได้ยากในยุคสมัยของเรา นี่คือเรื่องราวของความกตัญญู การเสียสละอย่างเงียบๆ และความฝันที่ครอบคลุมสองชั่วอายุคน
จากนักบัญชีสู่เจ้าของหอศิลป์
พ่อของ Low Hai Hong รักศิลปะมาโดยตลอด อย่างไรก็ตาม ในช่วงปีแรกๆ เขาได้หยุดความฝันด้านศิลปะเพื่อทำงานเต็มเวลาในฐานะผู้รับเหมาและเลี้ยงดูครอบครัวที่มีลูก 5 คน อย่างไรก็ตาม เขายังคงวาดภาพในเวลาว่าง โดยเป็นผู้บุกเบิกการวาดภาพสีน้ำมันบนกระดาษข้าว
เมื่อน้องโลว์จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยและกลายเป็นนักบัญชี เธอสนับสนุนให้พ่อของเธอทำตามความฝันด้านศิลปะ ดังนั้นเมื่ออายุได้ 60 ปี เขาจึงปลุกความหลงใหลอีกครั้ง โดยเดินทางไปทั่วโลกเพื่อวาดภาพ เขาอยู่ที่ปารีสเป็นเวลาห้าเดือน มะละกาเป็นเวลาสองปี และเซี่ยงไฮ้เป็นเวลาเจ็ดปี
ศิลปิน Low Hai Hong วาดภาพในสตูดิโอศิลปะของเขาใน
Macpherson เขาเป็นที่รู้จักจากผลงานน้ำมันของเขาและเคยจัดนิทรรศการเดี่ยวในสิงคโปร์และต่างประเทศ (ภาพ: ARTualize)
เป็นเวลาเกือบสองทศวรรษที่ Low ให้การสนับสนุนทางการเงินแก่พ่อของเธอ ช่วยค่าที่พักและค่าครองชีพ ดูแลเรื่องการเดินทาง การจัดนิทรรศการศิลปะและทุนสนับสนุน
โฆษณา
สิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนถึงปี 2018 เมื่อเขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะสุดท้ายเมื่ออายุได้ 77 ปี ในเดือนมิถุนายน 2020 หลังจากการตัดวงจรสิ้นสุดลง เขาก็เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยอาการวิกฤต เนื้องอกได้แพร่กระจายไปยังสมองของเขา สองสัปดาห์ต่อมา แพทย์บอกกับครอบครัวของเขาว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินวัน
เมื่อโตขึ้น Low สนิทกับพ่อของเธอ และการเสียชีวิตของเขาทำให้อดีตนักบัญชีก้าวเข้าสู่อาชีพในโลกศิลปะ (ภาพ: ARTualize)
“เขาถูกปลดประจำการในวันเกิดปีที่ 79 ของเขา สองวันต่อมาเป็นวันพ่อ และตอนนั้น ท่านทรุดโทรมลงมาก” เธอเล่า “แม้เราจะฉีดมอร์ฟีนให้เขาสองสามครั้ง แต่เขาก็ยังคงเจ็บปวด โชคดีที่เรามีพยาบาลคอยช่วยเหลือเราในตอนกลางคืน และเขาก็จากไปอย่างสงบในเช้าวันรุ่งขึ้นเวลา 6.30 น.
“ผมไม่รู้ว่าการปล่อยเขาไปมันยากแค่ไหน ในอดีตแม้ว่าเขาจะจากไปนาน แต่ฉันรู้ว่าเขาจะกลับมาเสมอ เมื่อเขาเสียชีวิต ในที่สุดฉันก็รู้ว่าการอกหักหมายความว่าอย่างไร” โลว์กล่าวทั้งน้ำตา
“ตอนแรกเราต้องการไว้ทุกข์เป็นเวลาหนึ่งปีและปล่อยให้สตูดิโอศิลปะของเขาเหมือนเดิม แต่ในวันชาติปีนั้น เมื่อฉันเข้าไปเก็บข้าวของ ฉันรู้ว่ามีปลวกและพวกมันได้กินภาพวาดของเขาไปบางส่วน ฉันต้องทิ้งมันไป 10 ชิ้น” เธอกล่าวเสริม
ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจว่าจะจัดการกับมรดกนี้ด้วยสามวิธี – ฉันจะขาย เช่า หรือบริจาค
“แม้ว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญด้านปลวกมา แต่ฉันไม่รู้สึกว่าการนำภาพวาดกลับเข้าไปในสตูดิโอนั้นปลอดภัยอีกต่อไป ฉันจึงเช่าสถานที่เพื่อเก็บภาพวาดของเขา” เธอกล่าว ในอีกไม่กี่เดือนต่อมา โลว์ได้ย้ายสิ่งของจากสตูดิโอศิลปะของพ่อเธอไปยังพื้นที่เชิงพาณิชย์ที่เธอเช่าใน Ubi
โฆษณา
“กระบวนการเคลื่อนไหวทั้งหมดเป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจมาก เพราะในขณะที่จัดกระเป๋า ฉันต้องมองผ่านภาพถ่ายและภาพวาดของเขา และพวกเขาทำให้ฉันนึกถึงเขา แต่พอถึงสิ้นปี ฉันคิดกับตัวเองว่าฉันร้องไห้ต่อไปได้ แต่ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง”
คำถามใหญ่คือจะทำอย่างไรกับมรดกของภาพวาดนับพัน “นี่คือการทำงานหนักตลอดชีวิต หยาดเหงื่อและเลือดเนื้อของเขา” เธอกล่าว
“มันเป็นของแม่และหยาดเหงื่อและเลือดเนื้อของฉันด้วย เพราะเราสนับสนุนเขาและแบ่งปันความฝันของเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาไปเสีย ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจว่าจะจัดการกับมรดกนี้ด้วยสามวิธี – ฉันจะขาย เช่า หรือบริจาค” เธอกล่าวเสริม
credit : แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น | รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
