คริสต์มาสปีที่แล้ว ภรรยาของผมซื้อกระเป๋าสะพายที่ทำอย่างสวยงามด้วยหนังสีเทาเอิร์ธโทน ซึ่งผมคิดว่ามันจะสวยงามตามอายุ กระเป๋าใบนี้ผลิตโดย Chin Shiying ช่างฝีมือท้องถิ่นที่อยู่เบื้องหลังป้าย Senkoubou เราเคยเห็นกระเป๋าและเครื่องประดับของเธอทางออนไลน์ แต่ในช่วงงานบูติกแฟร์ครั้งล่าสุดที่เราได้พบเธอ ช่างฝีมือที่รอบคอบและอ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้จบการศึกษาจาก NAFA (Nanyang Academy of Fine Arts) ในปี 2013 และเป็นผู้ชนะรางวัลสร้างสรรค์สูงสุดในงาน NAFA Graduation
Fashion Show ในปีนั้น ต่อมาเธอได้รับเลือกให้
เป็นผู้เข้ารอบสุดท้ายของรางวัล iD Emerging Designer Awards 2014 ที่จัดขึ้นในนิวซีแลนด์
อ่าน: ทุนสร้างสรรค์: ผู้หญิงช่วยเลี้ยงลูกผ่านกล่องเครื่องเทศ
หลังจากได้รับประสบการณ์ในการทำงานกับแบรนด์และบริษัทท้องถิ่น เช่น SATURDAY, Little Man และ Surrealist Love Scene และแม้กระทั่งฝึกงานในเกียวโตเสร็จ เธอก็กลับมาบ้านเพื่อเริ่มต้นทุกอย่าง วันนี้ Shiying เป็นอาจารย์เสริมสอนการออกแบบสิ่งทอที่ NAFA และเป็นเจ้าของ Senkoubou
บอกเราเกี่ยวกับความสนใจของคุณในงานหัตถกรรม มันเริ่มต้นเมื่อไหร่?
แม่ของฉันสมัครเรียนงานฝีมือและกิจกรรมต่างๆ ให้ฉันตั้งแต่อายุยังน้อยเพื่อดูว่าฉันถนัดอะไร ความเพลิดเพลินที่ฉันได้รับจากการทำสิ่งต่างๆ ด้วยมือของฉันไม่เคยหยุดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ในโรงเรียนประถม มือของฉันจะเคลื่อนไหวตลอดเวลาขณะที่ครูกำลังพูด ฉันจะดูกระดานดำแต่ไม่มีอะไรเข้าหัวเลย!
โฆษณา
อ่าน: ทุนสร้างสรรค์: นางเงือกมืออาชีพคนแรกของสิงคโปร์ไม่เพียงแสดง แต่ยังสอนด้วย
ตอนเด็กๆ ฉันชอบกระเป๋าสตางค์มาก สมัยเรียนประถมปลายและมัธยมต้น คุณมักจะพบฉันที่ The Wallet Shop ของ The Heeren เพื่อดูกระเป๋าเงินและดูว่าประกอบกันอย่างไร ตอนที่ฉันอายุยังน้อย ประมาณ 7 หรือ 8 ขวบ ฉันทำกระเป๋าสตางค์จากกระดาษทิชชู่แนวหน้า ติดสติกเกอร์ Hello Kitty ให้ทั่ว
และมอบให้เพื่อนสองสามคน
ที่น่าสนใจคือ ฉันติดต่อกับหนึ่งในนั้นอีกครั้งเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว และเธอใช้กระเป๋าเงินของเธอเป็นเวลานานก่อนที่มันจะหายไป เป็นเรื่องบังเอิญที่ได้ยินเช่นนั้นเพราะฉันเพิ่งเตรียมตัวไปฝึกงานที่ญี่ปุ่น ฉันมีความทะเยอทะยานที่จะประดิษฐ์และทำสิ่งต่าง ๆ ที่สามารถให้บริการผู้คนได้เป็นเวลานาน
คุณรู้หรือไม่ว่าคุณต้องการเชี่ยวชาญด้านเครื่องหนังตั้งแต่แรกเริ่ม
ไม่ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำอย่างไรหลังจากล้มเหลวในปีที่สองในสถาบันมิลเลนเนียล ฉันพยายามอย่างหนักที่จะอยู่บนเส้นทางที่คุ้นเคยตามอัตภาพจนขาดการติดต่อกับศิลปะ แม่ของฉันเป็นคนแนะนำให้สมัครเข้า NAFA การไปที่นั่นทำให้ฉันรู้สึกมีความสามารถอีกครั้ง
จริงๆ แล้วฉันเรียนการออกแบบแฟชั่นใน NAFA มันยากกับภาระงานและกำหนดเวลาที่ไม่มีวันจบสิ้น แต่การมีเพื่อนที่ดีทำให้มันเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ จากนั้น ระหว่างการเดินทางไปรับปริญญาที่เกียวโต พี่สาวของฉันซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นในตอนนั้นได้แนะนำให้ฉันรู้จักกับยาโมจิ มาสุมิ ช่างทำเครื่องหนังข้างถนนของเธอ
อ่าน: ทุนสร้างสรรค์: นางเงือกมืออาชีพคนแรกของสิงคโปร์ไม่เพียงแสดง แต่ยังสอนด้วย
นั่นคือตอนที่ฉันนึกถึงและนึกถึงความรักในกระเป๋าสตางค์อีกครั้ง ดังนั้นฉันจึงลงทะเบียนเข้าร่วมเวิร์คช็อปของปรมาจารย์เกียวโต แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นและเขาไม่พูดภาษาอังกฤษ เราสื่อสารด้วยท่าทางมือเป็นหลัก ควบคู่กับการแปลภาษาของ Google แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่ามีความสามารถ มีความเกี่ยวข้อง และสะดวกสบายในต่างแดน
credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> ไฮโลออนไลน์
